bab
tanrım
içimde olduğuna dair rivayetler var
hadi çık içimden
ben seni ne görüyorum ne de hissediyorum
çünkü sahip olmak istemiyorum sana
yanımda yöremde ol istiyorum
insanların tanrıları var
onlardan yardım dileyerek, birbirlerine kelepçeli geziyorlar
bunu istemiyorum
varlığını yanımda yöremde diliyorum
ben kötüyü severim en çok
daha gerçektir
her yanındadır
iyiliklerin tanrısı onlarınki
her şeyden biraz bulunsun
----
içimde olduğuna dair rivayetler var
hadi çık içimden
ben seni ne görüyorum ne de hissediyorum
çünkü sahip olmak istemiyorum sana
yanımda yöremde ol istiyorum
insanların tanrıları var
onlardan yardım dileyerek, birbirlerine kelepçeli geziyorlar
bunu istemiyorum
varlığını yanımda yöremde diliyorum
ben kötüyü severim en çok
daha gerçektir
her yanındadır
iyiliklerin tanrısı onlarınki
her şeyden biraz bulunsun
----
sev
klişe sözler duymak istiyorum, uzaktan yüzeyden… ilk adımı ben atıyorum kocaman bakışlarımla.
gözbebeklerim, onun gözleri dışında ne varsa dokunuyor; kaçmaktan yorgun düşüyor. etraftakiler her dokunuşta kendi meşrebince dağılıp paramparça oluyor. örümcek ağını toplar gibi.
sessizliğe içtim. o karşımdaydı, ben sessizliğe kaldırdım kadehimi. seslerimiz masanın tam ortasında bizden ayrı sohbettelerdi. sırf inat olsun diye. gerekliliklerden kaçmaya yetmedi ahlakımız. sonra o benim söylemediklerime içti.
bugün ilk defa bir kediyi sevdim, başını okşadım. ona bu beceriksizliğin, tatlı çekingenliğin bitmesini istemiyormuş gibi baktım. Büyü bozulacaktı yoksa. Kedi alay etmedi benimle. en içten sesiyle avuttu beni, bir taraf her zaman üstündür diye düşünmeden eşitledi şartları.
sesler birbirine karıştı, gizemi takip ettim. Ama sonunda gerçeği, o beğenmediğimiz klişeye tercih ettim. korkaklıktan ölmeye fırsat vermeden bir büyük daha söyledik. buzlu da olsa kabulümüz artık.
Sözlerse çoktan deli olmuştu, hunileri kafalarında koşturuyorlardı. Hem de delilikle dahiliğin ince çizgisine aldırmaksızın deliliğe doğru koşar adım, dahilikten iki tencere kaparak (ç.g.). Meselenin bu kısmında düşünme faaliyetim sona erdi. Kendimi toparlıyorum, kediyi kovalayıp, baştan başlıyorum…
---
İyiyi sevemiyorum
Aklım da kalbim de hep kötüde
Tanrıdan korkmuyorum
Ağlamıyorum da artık sebepli sebepsiz
İnsanlığın kendini tanrı ilan ettiği köşede
Bütün kozu ortada, korkmadan
Tüm oyunu açık oynayan
Yoksa ben miyim o şeytan?
Şeytan ben olmalıyım, evet
Çünkü kendimi tanrı ilan edecek kadar
Korkak olmadım hiçbir zaman
Şeytanın yalın ve cesur hayatına özendim
Çok zaman
Biliyorum ki dünya kurulduğundan beri
Tanrılar çoğala çoğala sıradanlaştı
Şeytan hep yek ve güçlü kaldı
gözbebeklerim, onun gözleri dışında ne varsa dokunuyor; kaçmaktan yorgun düşüyor. etraftakiler her dokunuşta kendi meşrebince dağılıp paramparça oluyor. örümcek ağını toplar gibi.
sessizliğe içtim. o karşımdaydı, ben sessizliğe kaldırdım kadehimi. seslerimiz masanın tam ortasında bizden ayrı sohbettelerdi. sırf inat olsun diye. gerekliliklerden kaçmaya yetmedi ahlakımız. sonra o benim söylemediklerime içti.
bugün ilk defa bir kediyi sevdim, başını okşadım. ona bu beceriksizliğin, tatlı çekingenliğin bitmesini istemiyormuş gibi baktım. Büyü bozulacaktı yoksa. Kedi alay etmedi benimle. en içten sesiyle avuttu beni, bir taraf her zaman üstündür diye düşünmeden eşitledi şartları.
sesler birbirine karıştı, gizemi takip ettim. Ama sonunda gerçeği, o beğenmediğimiz klişeye tercih ettim. korkaklıktan ölmeye fırsat vermeden bir büyük daha söyledik. buzlu da olsa kabulümüz artık.
Sözlerse çoktan deli olmuştu, hunileri kafalarında koşturuyorlardı. Hem de delilikle dahiliğin ince çizgisine aldırmaksızın deliliğe doğru koşar adım, dahilikten iki tencere kaparak (ç.g.). Meselenin bu kısmında düşünme faaliyetim sona erdi. Kendimi toparlıyorum, kediyi kovalayıp, baştan başlıyorum…
---
İyiyi sevemiyorum
Aklım da kalbim de hep kötüde
Tanrıdan korkmuyorum
Ağlamıyorum da artık sebepli sebepsiz
İnsanlığın kendini tanrı ilan ettiği köşede
Bütün kozu ortada, korkmadan
Tüm oyunu açık oynayan
Yoksa ben miyim o şeytan?
Şeytan ben olmalıyım, evet
Çünkü kendimi tanrı ilan edecek kadar
Korkak olmadım hiçbir zaman
Şeytanın yalın ve cesur hayatına özendim
Çok zaman
Biliyorum ki dünya kurulduğundan beri
Tanrılar çoğala çoğala sıradanlaştı
Şeytan hep yek ve güçlü kaldı