Gözler bitap düşmüş
Sözler acı bir hitap,
Okyanuslar girdap…
Bense yakamoz, kurtar!
Bazen bir sahil kenarında yakamoza bakarken derinden bir ah! Çekersiniz. Yalnızlıktır ya yakamoz, hüzün sarmıştır her yanınızı ve gözleriniz ağlamaklı olur.
Yıllarca şarkılara, şiirlere konu olan yakamoz, bir çok sanatçı ve şairin ilham kaynağı olmuştur.
Peki bu muazzam doğa olayı nasıl gerçekleşir hiç düşündünüz mü? Çıplak gözle görülmeyecek kadar küçük plankton denilen canlıların deniz yüzeyinde ışığı yansıtarak bu güzel doğa olayını oluştururlar.
İyi ki varsın plankton! Ama Asıl anlatmak istediğim bunun bilimsel yönünden çok duygusal yönü olmuştur. Neden yakamoz yalnızlığı anımsatır insana? Bence uçsuz bucaksız ve bir o kadarda karanlık su kütlesinin içinde tek başına olmasına rağmen, inatla parlayarak ben burdayım! Diyerek yalnız olduğunu haykırmasındandır.Ana tema yalnızlık olduğundan seyir anında mutluluk ve hüzün karışımı duygular sarar benliği. Mutluluk diyorum; çünkü yalnızlık bazen mutlulukta verebilir. Burada karşılıklı tatmin söz konusudur.
Yakamoz bir an bile olsa yalnızlıktan kurtulmuştur, seyircide yalnızlığına derman bulmanın sevinci içindedir.
Her seyrinizde derman bulmanız ümidiyle…Yakamozun hücrelerine teşekkürler!
Veysel Tunç