Özledim seni..
yokluğun çok gerçek !
Radyoda yıkılmışlığımın şarkısı çalıyor.Kimileri terkedilmiş kimileri ihanete uğramış.
En ağır durumda olan benim.Çekip gittiğin bu evde yokluğuna alışmaya çalışıyorum.
Her sokak her müzik seni hatırlatıyor.Kalbim bir sözüne bağlanmış kalmış.Söz dinlemiyor.
Dün ihanetlerin en ağırını yaşattın bana.O öpmeye kıyamadığın bana sırt çevirdin.
Yanımdan geçmiştin beni fark etmedin bile..Yanında hep kendimi düşlerken bir başkasının
olduğunu görmek paramparça etti bedenimi.Gülüyordun..Beraber gülüştüğümüz gibi bana
güldüğün gibi..Üzerime şehir yıkıldı ardından.Bu ben bir daha ben olamadı.Kayboldum
kahkalarında...
Bana 'gitme' diyordun bir zamanlar.Ne zamandı ki o hepsi yarına eşitti.Bir kelamın bin
dünyaya denkti. 'Senden gitmek mi asla !' ne çok kullanmışım bu lanet olası kelimeyi.Meğer
avuntular içindeymişiz.Terk edişleri beklemişiz.
Çok zor senden gitmek...
Seni hala kendimde yaşarken sana 'hoşçakal' demek.
Dönülmez yolların sonunda bulmak kendimi
Sen beni o hain gecelerde beklerken ne zor..
Yanındayken tüm zamanlardan geçtiğim ADAM !
Unutmayı mı kendine dost edindin..
Onca yaşanmış seneleri bir ana harcamak mı derdin ?
Bir 'dön' sözüne muhatcız şimdi…
İzin verme zamanın derman olmasına.Daha yarınlar bitmeden bu sevda sönmeden geri dön.
Yaşanacaklar yaşanmalı seninle en doruğunda..'Dön' sözüne bağlıyız şimdi.
Bu yalnız şehir ve yanan yürek seni bekliyor.
yokluğun çok gerçek !
Radyoda yıkılmışlığımın şarkısı çalıyor.Kimileri terkedilmiş kimileri ihanete uğramış.
En ağır durumda olan benim.Çekip gittiğin bu evde yokluğuna alışmaya çalışıyorum.
Her sokak her müzik seni hatırlatıyor.Kalbim bir sözüne bağlanmış kalmış.Söz dinlemiyor.
Dün ihanetlerin en ağırını yaşattın bana.O öpmeye kıyamadığın bana sırt çevirdin.
Yanımdan geçmiştin beni fark etmedin bile..Yanında hep kendimi düşlerken bir başkasının
olduğunu görmek paramparça etti bedenimi.Gülüyordun..Beraber gülüştüğümüz gibi bana
güldüğün gibi..Üzerime şehir yıkıldı ardından.Bu ben bir daha ben olamadı.Kayboldum
kahkalarında...
Bana 'gitme' diyordun bir zamanlar.Ne zamandı ki o hepsi yarına eşitti.Bir kelamın bin
dünyaya denkti. 'Senden gitmek mi asla !' ne çok kullanmışım bu lanet olası kelimeyi.Meğer
avuntular içindeymişiz.Terk edişleri beklemişiz.
Çok zor senden gitmek...
Seni hala kendimde yaşarken sana 'hoşçakal' demek.
Dönülmez yolların sonunda bulmak kendimi
Sen beni o hain gecelerde beklerken ne zor..
Yanındayken tüm zamanlardan geçtiğim ADAM !
Unutmayı mı kendine dost edindin..
Onca yaşanmış seneleri bir ana harcamak mı derdin ?
Bir 'dön' sözüne muhatcız şimdi…
İzin verme zamanın derman olmasına.Daha yarınlar bitmeden bu sevda sönmeden geri dön.
Yaşanacaklar yaşanmalı seninle en doruğunda..'Dön' sözüne bağlıyız şimdi.
Bu yalnız şehir ve yanan yürek seni bekliyor.
DÖN HADİ ! ...