Dilsiz Yolsuz Bir Oyun / Ümit Manay

Boşluğa dokunuyorum,

Hadi uzat ellerini…

Aciz bir oyun bu,

Bilinmeze giden bir gemi.

 

Daktilomda aciz mürekkep lekeleri,

İsyanımda ucuz bir günah tadı.

Ve ağladığım için sararan yorganım, yastığım, bıyıklarım

 

İçimde bir çocuk tüm neşesiyle, Kahkaha atıyordu,

Siz onu ağlattınız.

Orada bir yerde bebeklerini saklıyor,

Oyuncak silahlarını imha ediyordu.

 

Siz onun eline silah verdiniz,

Kanla boyayın dediniz,

Onun hapsettiği şeytanını temelli azad ettiniz.

 

Hak etmediniz,

Ne o çocuğu, ne de beni…

 

İstemeyin gözyaşlarımı, eceliniz olurum.

İstemeyin sokak lambalarımı, karanlığa boğulurum,

Siz en iyisi bırakın beni bana,

Sert rüzgarları, yalancıları,

Alın götürün çok uzağa.