Oturduğum yerde yatark yazıyorum. Bir elimle burnumu karıştırıyorum diğer elimle de yaılar yazıyorum. Hatta yazıyı yazmak için düşünüyorum. Etrafımda iki et yığını ranzanın üstünde yatıyor. Bellidir ki çok yorulmuşlar. Bugün üniversite de yine bir dişinin vücudunu teşhis ettim elde ettiğim analizlere göre vücudundaki açık sahalar tahrik olmaya daha açık bir seviyededir. Yolda bir psikopata kafa atmak istedi ve ağzının ortasına iki tane vurdum. Demek ki insan hayalinde her türlü maskaralığı yaparmış. Bu hayaller olmasa acaba bazı dileklerimizi nasıl gerçekleştirebiliriz? Gece olunca canım sıkılır, oturduğum yer sanki hapishane. Acaba diyorum da bşrkaç cin veya melek gelse de öbür taraflar hakkında sohbet etsek nasıl olur?
Saat gece 2'ydi. Kapıma bir tik tak vuruldu. İçeriye bir öküz girdi yanında da bir inek adamla ot arıyorlardı. Ah ulan aslında sizden iyi bir kebap çıkar; ama şimdi yurdu kokuya bulandırmayalım. Dün lavaboda senfoni havasında esen bazı seslere eşlik ettim. Aslında o esnada tam, bir kızın beni sevdiğini hayal ediyordum lakin çıkan sesler romantizmin dengelerini ve temellerini sarstı. Edebiyatta zaten olması gereken de realizmdir. Gerçekten bunu lavaboda yurttaşlarım gayet sesli bir şekilde bana aktardılar. O kızı ben nasıl severim ki?
Uykum geliyor; ama bir türlü uyuyamıyorum. Çok çelişkili bir durumdu. Çünkü gece güzeldi. Ne yazdığımı ben de bilmiyorum Bakalım belki içinden akıllı bir şey çıkar. Şimdi bir lahmacun, ayran, salata üçlemesi olsaydı hayatım üçkenar gibi güzel olurdu. Yazdıkça acıkıyorum acıktıkça salyalarım kağıtlara dökülüyor salyangoz gibi. Geceleri yaşamak güzel ve de masrafsız. Her şeyle muhattap olabilirsin. Dışardan köpek ulumaları içerde ise insan hurlamaları gelir. İkisi arasında denge kurmaya çalışırsın.
Güzel kağıt ve kalem. Sen sevgilisin sen derde devasın. Sen olmasan derdimi kime anlatırım içimi kime dökerim? Beni anlayan ancak elimdeki kalem ve içimdeki duyguyu içine alan kalem! İçeriye biri girdi yazdıklarımı okumasın.